introductiepagina
(FOR ENGLISH VERSION: www.anthonypaul.org )
Schilderen betekent voor mij reageren op de oneindige verscheidenheid en bekoring van alles om mij heen, de drama van het menselijke leven, de fysieke en zintuigelijke wereld, de stroom van het leven. Soms ziet mijn werk er bijna abstract uit, soms nogal realistisch. Ik zie geen scherpe scheidslijn tussen figuratief en abstract; de focus mag dan anders zijn, maar niet de wezenlijke intentie. Mijn werk is altijd geworteld in mijn eigen ervaring van de fysieke wereld waarin alle leven met elkaar verbonden is.
Ik wil dat mijn schilderijen leven en blijven leven als ze aan de muur hangen, dat alles in het schilderij samen vibreert en op elkaar inwerkt: kleuren, verfvlekken, ritme, licht en donker, texturen die resoneren en steeds meer mysterieuze ruimtes openen. Ik wil dus eigenlijk onuitputtelijke schilderijen maken waarin je steeds meer ziet naarmate je langer kijkt.
Mijn werk gaat vaak over het spanningsveld dat ontstaat tussen tegenpolen: mannelijk en vrouwelijk, figuratief en abstract, oppervlakte en diepte, organisch en anorganisch. In de Blake schilderijen wil ik de paradox uitdrukken van de uiterste eenvoud van vorm in combinatie met spirituele diepgang die zo kenmerkend zijn voor de Songs of Innocence and of Experience.